อย่าพูดบางคำที่ทำไม่ได้ / Track 4 (Bruno)

A1 เธอรู้บ้างหรือเปล่า คำที่พูดไป

จำมันได้หรือเปล่า บอกอะไรไว้

คำที่พูดให้ฟัง ใจความเช่นไร

เนิ่นนานเพียงไหน เขาไม่ลืม

A2 ถ้าไม่เคยรู้สึก ไม่เลยสักคราว

ก็ไม่เห็นต้องแต่ง เติมเป็นเรื่องราว

ทุกคำพูดของเธอ ติดตามเหมือนเงา

อยู่ในใจเขา ไม่เคยจาง

H รู้ไหมภายในใจเขา มันยังมีเรื่องราวให้จำ

หลงเชื่อคำว่าเธอรัก ที่เธอเคยพร่ำมันมา

ถ้าไม่คิดเหมือนคำนั้น ก็อย่าทำมาเป็นสัญญา

เมื่อไม่เคยจะทำ อย่าพูดบางคำออกมา

A3 เขายังคงรู้สึก ติดอยู่ข้างใน

ขังให้เขาต้องอยู่ เหนี่ยวติดกับใจ จนไม่อาจถอน

คำว่ารักของเธอ ตอกย้ำทุกตอน

ยังคงหลอกหลอน ทุกคืนวัน

......

H รู้ไหมภายในใจเขา มันยังมีเรื่องราวให้จำ

หลงเชื่อคำว่าเธอรัก ที่เธอเคยพร่ำมันมา

ถ้าไม่คิดเหมือนคำนั้น ก็อย่าทำมาเป็นสัญญา

เมื่อไม่เคยจะทำ

รู้ไหมภายในใจเขา มันยังมีเรื่องราวให้จำ

หลงเชื่อคำว่าเธอรัก ที่เธอเคยพร่ำมันมา

ถ้าไม่คิดเหมือนคำนั้น ก็อย่าทำมาเป็นสัญญา

เมื่อไม่เคยจะทำ

9.11.09

เรื่องเก่า เศร้าใหม่

22Oct09/Demo Khun Track 5


A1 และแล้วทุกครั้งก็เป็นอยู่เหมือนเก่า ก็กลายเป็นคนที่เขา ไม่อยากเอาไม่สนใจ
ทั้ง ๆที่รู้ ว่าไม่ใช่เรื่องใหม่ แต่ให้เจ็บบ่อยแค่ไหน ก็ไม่คุ้นเลยสักที

B กลับมาดูหน้าตาตัวเรา ลองจ้องมองในกระจกเงา ว่าฉันคนนี้
มีอะไรที่ไม่เหมือนใคร คนอื่นเขา ก็ไม่รู้ เพราะเท่าที่รู้ ที่ใครเขาต่างมี ฉันก็มี...


H ตลอดเวลา...
ฉันเชื่อมั่นในความรัก แล้วรักนั้นก็หายไป คิดทบทวนว่ามีอะไร ที่ฉันนั้นผิด
ถึงฉันทุ่มให้ความรัก คนที่รักก็ทิ้งไป ฉันไม่เข้าใจ ทำไมต้องช้ำ ทุกครั้ง ร่ำไป


A2 ฉันนั้นก็เห็นคนที่ธรรมดา ก็ยังมีคนที่ฟ้า นั้นส่งมาให้คู่กัน
และฉันที่เหงาเดียวดายอยู่ทุกวัน ไม่เคยเจอคนของฉัน หรือคนนั้นมันไม่มี


B กลับมาดูหน้าตาตัวเรา ลองจ้องมองในกระจกเงา ว่าฉันคนนี้
มีอะไรที่ไม่เหมือนใคร คนอื่นเขา ก็ไม่รู้ เพราะเท่าที่รู้ ที่ใครเขาต่างมี ฉันก็มี...


H ตลอดเวลา...
ฉันเชื่อมั่นในความรัก แล้วรักนั้นก็หายไป คิดทบทวนว่ามีอะไร ที่ฉันนั้นผิด
ถึงฉันทุ่มให้ความรัก คนที่รักก็ทิ้งไป ฉันไม่เข้าใจ ทำไมต้องช้ำ ทุกครั้ง ร่ำไป


อยากเปลี่ยนชีวิตว่างเปล่า ที่ความเหงาร้าวรานกัดกินในใจ
อยากมีคนหนึ่งที่รู้ใจ จะมีไหม...


ฉันเชื่อมั่นในความรัก แล้วรักนั้นก็หายไป คิดทบทวนว่ามีอะไร ที่ฉันนั้นผิด
ถึงฉันทุ่มให้ความรัก คนที่รักก็ทิ้งไป ฉันไม่เข้าใจ ทำไมต้องช้ำ ทุกครั้ง ร่ำไป

ไม่ใช่ครั้งแรก (ก็เจ็บอยู่ดี) / Put One Man 2

26 Oct 09


A1 เคย ได้ฟังเขาบอกเอาไว้ ครั้งแรกที่ใจสลาย มันคือที่สุด
ฉัน ได้พบได้เจอสิ่งนั้น ถึงรู้ว่าคำพูดนั้น มันยังไม่ถูก



B เมื่อเวลาผ่านไปเนิ่นนาน จนมันได้แล้ว
แต่วันนี้เธอที่ทำ ก็มาซ้ำ ที่มันเป็นแผล



H เจ็บที่สุดยิ่งกว่าที่แล้ว ๆ มา แค่ตอนที่เธอร่ำลา
มันยิ่งกว่าความช้ำทุกครั้งที่จบไป
ใครว่าผ่านครั้งแรกได้แล้ว ก็จะแกร่ง เข้มแข็งและทนไหว
แต่ทำไมครั้งนี้ที่เจอ มันเจ็บ ยิ่งกว่าขาดใจ



A2 เธอ รู้ไหมว่าเธอชนะ ที่ทำลายคนอย่างฉัน ยิ่งกว่าครั้งใด
รัก ครั้งไหนที่มันเจ็บช้ำ หากเทียบที่เธอได้ทำ มันไม่เท่าไหร่

B อาจไม่เป็นครั้งแรกที่เจ็บ มันควรจะชินได้แล้ว
แต่วันนี้ที่เธอทำ ก็มาซ้ำ ที่มันเป็นแผล


H เจ็บที่สุดยิ่งกว่าที่แล้ว ๆ มา แค่ตอนที่เธอร่ำลา
มันยิ่งกว่าความช้ำทุกครั้งที่จบไป
ใครว่าผ่านครั้งแรกได้แล้ว ก็จะแกร่ง เข้มแข็งและทนไหว
แต่ทำไมครั้งนี้ที่เจอ มันเจ็บ ยิ่งกว่าขาดใจ



H เจ็บที่สุดยิ่งกว่าที่แล้ว ๆ มา แค่ตอนที่เธอร่ำลา
มันยิ่งกว่าความช้ำทุกครั้งที่จบไป
ใครว่าผ่านครั้งแรกได้แล้ว ก็จะแกร่ง เข้มแข็งและทนไหว
แต่ทำไมครั้งนี้ที่เจอ มันเจ็บ ยิ่งกว่าขาดใจ


มันเจ็บ แทบทน ไม่ไหว..

Gotta be You !

Gotta Be
เธอทำให้เช้าวันจันทร์ ที่สุดเซ็ง รู้สึกว่าเหมือนตอนเย็น ในวันศุกร์
จากที่เคยง่วงตอนบ่าย ก็คล้ายว่าโดนปลุก ให้ชื่นบาน Ho Ho…

B ทำให้วันธรรมดา กลายเป็นดูดีทันตา เมื่อมีใครเดินเข้ามา ในหัวใจ

H ก็คงจะเป็นเธอ เธอ เธอ เธอ
บอกเลยว่าเป็นเธอ เธอ เธอ เธอ
ก็ใจมันเห็น ไม่ใช่ภาพเบลอ ว่าคนนั้นคือเธอ

ถ้าหากลมหายใจออก ได้บอกไป ให้เธอเพียงแค่คนเดียว จงรับไป
เมื่อไหร่ที่หายใจเข้า ให้เธอได้เข้าใจ ไม่ใช่ใคร Ho Ho…

B ทำให้วันธรรมดา กลายเป็นดูดีทันตา เมื่อมีใครเดินเข้ามา ในหัวใจ

H ก็คงจะเป็นเธอ เธอ เธอ เธอ
บอกเลยว่าเป็นเธอ เธอ เธอ เธอ
ก็ใจมันเห็น ไม่ใช่ภาพเบลอ ว่าคนนั้นคือเธอ

ตอนเวลาที่รถติด ภาวนาให้มันติด นาน ๆ อีก ให้นานอีก
ถ้าภายในรถคันเดียวกัน มีเธอมาเป็นเพื่อนร่วมทาง ก็คงดี อยากให้นานอีก...

คงไม่มีอะไรให้ซึ้ง แค่ความจริงใจ กลั่นออกมาจากหัวใจ ต้องบอกออกไป

H ว่าคงจะเป็นเธอ เธอ เธอ เธอ
บอกเลยว่าเป็นเธอ เธอ เธอ เธอ
ก็ใจมันเห็น ไม่ใช่ภาพเบลอ ว่าคนนั้นคือเธอ

H ก็คงจะเป็นเธอ เธอ เธอ เธอ
บอกเลยว่าเป็นเธอ เธอ เธอ เธอ
ก็ใจมันเห็น ไม่ใช่ภาพเบลอ ว่าคนนั้นคือเธอ

บอกเลยว่าเป็นเธอ...

1 July 09





A2 ไม่มีเหตุผล ใดหรอกจะบอกไป ไม่อาจจะชี้ว่ามันเกิดได้ไง
แต่ถ้าจะหาตัวการ ว่ามันเป็นเพราะใคร บอกได้เลย Ho Ho….
ไม่ว่าตอนลืมตา ไปจนตอนหลับตา เมื่อตลอดเวลา ไม่ใช่ใคร

เดือดร้อน

Hook เธอ เธอต้องรับผิดชอบกัน
เธอ เธอต้องรับฉันเข้าไป
เธอ รู้ใช่ไหมว่าใครทำใจฉันสั่นคลอน
เธอ เธอต้องรับผิดชอบกัน
ที่ เข้ามาทำใจฉันอ่อน
ถ้า ไม่อย่างนั้นฉันไม่ยอม

A1 มันมากับลมที่ลอยพัด หรือซัดเข้ามากับทะเล
ความเป็นมามันยังไม่แน่ชัด ที่ชัด ๆ คือซัดใจฉันเซ
มันเป็นอุ่นไอในหน้าหนาว มันเหมือนร่มเงายามฝนเท
มาจากไหน มาจากไหน ฉันไม่ค่อยเข้าใจ Oh my babe.

A2 มันทำให้ใจต้องสับสน ไม่รู้เหตผลมันหายไป
ตะกุกตะกักอึกอักไม่อยู่เฉย ว้าวุ่นมากเลยในหัวใจ
ใจมันก็อยากจะหลีกหนี แต่แพ้ทุกทีสิให้ตาย
ทำยังไง ทำยังไง เมื่อรักษาไม่หาย โปรดเห็นใจ

I can’t hide…..From your sign....มันเกิดขึ้นแล้วทำอย่างไร

Hook เธอ เธอต้องรับผิดชอบกัน
เธอ เธอต้องรับฉันเข้าไป
เธอ รู้ใช่ไหมว่าใครทำใจฉันสั่นคลอน
เธอ เธอต้องรับผิดชอบกัน
ที่ เข้ามาทำใจฉันอ่อน
ถ้า ไม่อย่างนั้นฉันไม่ยอม จะรักให้มันรู้ไป

ใครคนนั้น

ใครคนนั้น

A1 ตื่นขึ้นมา ที่ต้องสบตา คือนาฬิกาเรือนเก่า
เกลียดเวลาเช้า ที่ความเดียวดาย เข้ามาทักทาย อย่างนี้ทุกวัน
เป็นประจำที่ฉันมันไม่มีใคร

A2 มองปฏิทิน อยู่กับความจริง ที่มันเคยชินและเบื่อ
เมื่อสิ่งที่เหลือ คือความวังเวง พบว่าตัวเอง มันอ้างว้างว่างเปล่า
จนสนิทและคุ้นความเหงา

B ก็อยากมีแค่ใครคนหนึ่ง ซึ่งฉันจะได้หวั่นไหว
มาเปลี่ยนจังหวะหัวใจฉันใหม่ ได้ไหม... Ho Ho

Hook ในวันที่เราสุข มีคนที่ร่วมสุข
หากวันใดเราทุกข์ เขาไม่ทิ้งให้เดียวดาย
เป็นคนที่คอยปลอบ เป็นคนเข้ามากอด
วันใดที่ใจท้อ เขายิ้ม ให้ชื่นใจ
จะเจอเมื่อไร จะมีบ้างไหม... แค่ใครคนนั้น

A3 ตลอดเวลา ไม่ว่าหลับตา หรือตื่นลืมตาเมื่อไหร่
ใจมันก็หาย มันดูลอย ๆ ได้เพียงรอคอย คนที่ไม่มีตัวตน
มีสักคนที่ค้นหาหรือเปล่า

B ก็อยากมีแค่ใครคนหนึ่ง ซึ่งฉันจะได้หวั่นไหว
มาเปลี่ยนจังหวะหัวใจฉันใหม่ ได้ไหม... Ho Ho

Hook ในวันที่เราสุข มีคนที่ร่วมสุข
หากวันใดเราทุกข์เขาไม่ทิ้งให้เดียวดาย
เป็นคนที่คอยปลอบ เป็นคนเข้ามากอด
วันใดที่ใจท้อ เขายิ้ม ให้ชื่นใจ
จะเจอเมื่อไร จะมีบ้างไหม... แค่ใครคนนั้น

Bridge เวลาที่เดินหมุนไป พลิกปฎิทินครั้งใด ไม่รู้ว่าจะเป็นเมื่อไหร่ จะเจอกับใครคนนั้น

Hook ในวันที่เราสุข มีคนที่ร่วมสุข
หากวันใดเราทุกข์ ไม่ทิ้งให้เดียวดาย
เป็นคนที่คอยปลอบ เป็นคนเข้ามากอด
วันใดที่ใจท้อ เขายิ้ม ให้ชื่นใจ
จะเจอเมื่อไร จะมีบ้างไหม... แค่ใครคนนั้น

จบแบบร้าย ๆ

A1 ไม่จำเป็นต้องพูด เพราะฉันไม่ต้องการฟัง
ไม่ต้องทวนความหลัง เพราะรังแต่เสียเวลา
ไม่ต้องขอคืนดี จบแบบนี้ก็ดีแล้วนี่นา
จบ ๆ ไปซะ จะมัวรักษาน้ำใจทำไม

A2 บอกตรง ๆ ฉันเกลียด พูดได้เลยว่าโกรธ
มันถึงคราวต้องลบ รีบจบปัญหาไว ๆ
เลิกกันไปซะที อยู่อย่างนี้ไม่ได้อะไร
เจ็บคงไม่ตาย อยู่หรือไปคงไม่ต่างกัน

H จากกันด้วยดีคงไม่จำเป็น เมื่อสิ่งที่เห็นและเป็นกันอยู่
เธอกับฉัน มันก็รู้ ว่าเราไม่ควรคู่กัน
จบแบบร้าย ๆ จะดีกว่าไหม ขาดกันไปเลยความสัมพันธ์
จำเอาไว้ เธอกับฉัน เราไม่รู้จักกันตั้งแต่นี้ไป...

A3 ทนทำไมให้เหนื่อย ฟุ่มเฟือยน้ำตาเปล่า ๆ
อยู่คนเดียวอาจเหงา แต่มันก็ไม่ช้ำใจ
คงไม่มีใครต้องการ ให้รักเจือจางจบสิ้นไป
แต่ทนไม่ไหว จากนี้ไปอย่ามองหน้ากัน

H จากกันด้วยดีคงไม่จำเป็น เมื่อสิ่งที่เห็นและเป็นกันอยู่
เธอกับฉัน มันก็รู้ ว่าเราไม่ควรคู่กัน
จบแบบร้าย ๆ จะดีกว่าไหม ขาดกันไปเลยความสัมพันธ์
จำเอาไว้ เธอกับฉัน เราไม่รู้จักกันตั้งแต่นี้ไป...

3ก.ย.50

ความหวังโง่ ๆ

A1 ก็ไม่รู้ ว่ามันคืออะไร
และทำไม ฉันถึงทำอย่างนี้
คนที่เขารักเรา เราก็ไม่มองสักที
ต่างกับคนที่เค้าไม่รัก เรากลับห่วงหา

A2 หากเพียงคิด แล้วทำได้ดั่งใจ
ไม่ต้องสงสัย คงไม่เสียเวลา
เมื่อยังฝืนรักไป ไม่ได้อะไรขึ้นมา
รักคนที่เขารักเราดีกว่า ถ้ามันอ่อนล้าเกินไป

H แต่ใจเจ้าเอย มันไม่เคยจะเปลี่ยนผัน
มันยัง.คง.หวังโง่ ๆ ต่อไป
เผื่อมีสักวัน เขาคนนั้นอาจจะเปลี่ยนใจ
เคว้งคว้างเรื่อยไป แม้รู้งมงาย ก็ยังหวัง

A3 อยากจะขอ ไม่ต้องรอได้ไหม
หากสงสัย ทำไมฉันโง่อย่างนี้
หากเธอเคยรักใคร ก็คงเข้าใจได้ดี
ตราบยังหายใจ แม้มันริบหรี่ ก็ยินดีจะคอย

....
H แต่ใจเจ้าเอย มันไม่เคยจะเปลี่ยนผัน
มันยัง.คง.หวังโง่ ๆ ต่อไป
เผื่อมีสักวัน เขาคนนั้นอาจจะเปลี่ยนใจ
เคว้งคว้างเรื่อยไป แม้รู้งมงาย ก็ยังหวัง


13ม.ค.51

คนที่ทุกข์กว่า

ในชีวิตของคนทุกคน ย่อมเจอร้ายและดีปะปน

มีสุขสมก็มีทุกข์ใจกันไป

มีพายุที่ซัดเข้ามา คงไม่ช้าฟ้าคงสดใส

เจอเรื่องร้ายไม่นานก็ผ่านพ้นไป

เพียง.แค่.เรา เปิดใจและยอมรับ

วันนี้เราล้ม ก็พร้อมเผชิญ หากพรุ่งนี้จะมีน้ำตา

ไม่ต่างอะไรกับคนทุกคน ไม่มีใครสุมสมทุกวัน

แม้แต่คนที่มีทุกอย่าง ก็ยังมีวันที่ต้องเสียใจ

เมื่อเรามันเป็นคนเหมือนกัน ไม่ใช่ทุกวันที่เจอเรื่องร้าย

ถ้าเราคิดว่าปัญหาเรายิ่งใหญ่ แค่เรามองออกไป

คนที่ทุกข์กว่าเรามากมาย เขายังอยู่ได้เลย...

เจอปัญหาถาโถมมากมาย โดยที่กลัวรับมันไม่ไหว

ใจสลายและคิดว่าหมดหนทาง

เพียงแค่เราตรองดูให้ดี วันพรุ่งนี้มันต้องมีหวัง

เราทุกคนก็ยังคงหาหนทาง...

เพียง.แค่.เรา เปิดใจและยอมรับ
วันนี้เราล้ม ก็พร้อมเผชิญ หากพรุ่งนี้จะมีน้ำตา

ไม่ต่างอะไรกับคนทุกคน ไม่มีใครสุมสมทุกวัน
แม้แต่คนที่มีทุกอย่าง ก็ยังมีวันที่ต้องเสียใจ
เมื่อเรามันเป็นคนเหมือนกัน ไม่ใช่ทุกวันที่เจอเรื่องร้าย
ถ้าเราคิดว่าปัญหาเรายิ่งใหญ่ แค่เรามองออกไป
คนที่ทุกข์กว่าเรามากมาย เขายังอยู่ได้เลย...

28ม.ค.51

จุมพิต (Kiss Me)

Kiss me - Sixpence None The Richer


A1 ดาวเดือน ในคืนที่รองเรืองเกลื่อนฟ้า
พร่างพราว แวววาวสกาวเพลินตา
ได้ยิน ข้างในใจเต้นระรัว
พอเธอปรากฏตัวหัวใจมัน ก็ประหม่า

H Oh เพราะเธอ ที่ให้คืนนี้ยิ่งใหญ่
เพราะเธอ พาใจฉันลอยลับลิบไป
เหมือนโลกนี้มีเพียง เราสองที่เคียงข้างกันไม่รู้หน่าย
เต้นรำด้วยเพลงจากหัวใจ...และจุมพิต

A2 ลมโชย ใบไม้ร่วงโรยพริ้วปลิดปลิว
ใจหวิว ไม่รู้ไม่เคยเป็นมาก่อน
เป็นเธอ ที่เข้ามาทำให้หวั่นไหว
ตกในภวังค์จนเคลิ้มไป เกินซุกซ่อน

H Oh เพราะเธอ ที่ให้คืนนี้ยิ่งใหญ่
เพราะเธอ พาใจฉันลอยลับลิบไป
เหมือนโลกนี้มีเพียง เราสองที่เคียงข้างกันไม่รู้หน่าย
เต้นรำด้วยเพลงจากหัวใจ...และจุมพิต

A2 (เงียบงัน มีเพียงเรไรที่ร่ำร้อง
เพียงเรา ในคืนที่แสงจันทร์ส่อง
เต้นรำ ลมโชยกล่อมเป็นเสยงเพลง
เพียงเราเท่านั้นเองตระกองในอ้อมกอด)

H Oh เพราะเธอ ที่ให้คืนนี้ยิ่งใหญ่
เพราะเธอ พาใจฉันลอยลับลิบไป
เหมือนโลกนี้มีเพียง เราสองที่เคียงข้างกันไม่รู้หน่าย
เต้นรำด้วยเพลงจากหัวใจ...และจุมพิต



23.02.09

เหตุใด

เธอไป ไม่เคยลากันซักคำ ยังจำ ถ้อยคำที่เธอเคยห่วง
ให้มา เต็มใจหนึ่งดวง ก็เลยเฝ้าหวง และยังคิดห่วง เรื่อยมา

แม้คืน และวันจะผ่านพ้นไป หัวใจ ยังคงคิดถึงทุกครา
เรื่องใด ทำเธอจากลา ยังปรารถนา ให้เธอย้อนมา บอกที

เหตุใด.เธอจึง.แปรผัน ถึงต้องตัดความ.สัมพันธ์.อย่างนี้
เป็นที่ฉัน.ทำผิด.เรื่องใดขอให้บอกที
อย่าเมินหมางไปอย่างนี้
หากยังคงมีไมตรี.ต่อกัน

เธอไป ไม่เคยจะทวนย้อนคืน เธอลืม ทุกคำที่เธอเคยฝาก
ฉันเอง อยากจะรู้นัก เหตุใดถึงลืมถ้อยคำจากปาก ง่ายดาย

เหตุใด.เธอจึง.แปรผัน ถึงต้องตัดความ.สัมพันธ์.อย่างนี้
เป็นที่ฉัน.ทำผิด.เรื่องใดขอให้บอกที
อย่าเมินหมางไปอย่างนี้
หากยังคงมีไมตรี.ต่อกัน


ถ้าหากไม่รัก แล้วทำให้รัก ทำไม...





22 ส.ค. 2549

Colors of the wind

จิตใจคงจะคิดข้าเป็นคนป่า คงผ่านมามากมายและหลายถิ่น
ทุกแดนดินใหญ่ไพศาล แต่แล้วไม่วายแปลกใจ
หากข้านี้เป็นคนป่าไง มีอีกเท่าไรท่านนั้นไม่รู้มากมาย
รู้ไม่จริง

จับจองทุกหนไม่ว่าแห่งใดท่านย่างเหยียบ แผ่นดินนี้นั้นมันง่ายดายจะไขว่คว้า
แต่หินทุก ๆ กองและพฤกษากับผองสัตว์ มีทั้งนามและมีชีวิตแทบทุกสิ่ง
หากเป็นมนุษย์ที่สมดังเหมือนท่านตั้งจิต ต้องมีความคิดในแนวเดียวกันที่รู้
วันไหนท่านพร้อมจะเดินตามในรอยเท้าใหม่ จะพบพานกับสิ่งงดงามไม่อาจเคยเจอ

จากเสียงร้องระงมดังก้องถึงจันทร์ที่ส่องบนโน้น จนแม้เสือน้อยทำไมจึงได้ฉีกยิ้ม
แต่ท่านร้องพร้อมเสียงกังวานจากหุบเขายิ่งใหญ่ และแต่งเติมสีสันในสายลมได้หมดไหม?
โปรดแต่งเติมสีสันอันงดงามแห่งสายลม

ปล่อยใจหลงใหลไปตามความงามทิวสนเถิด กับชิมลิ้มรสผลเบอร์รี่หวานฉ่ำนี้
ความสมบูรณ์เราจะพบมัน ณ ทุกหนแห่ง แหละครั้งนึงไม่เคยมองเห็นว่าสำคัญ
เปรียบพายุฝนและสายชลเป็นดุจญาติสนิท หมู่มวลมิตรนั้นคือวิหคและสัตว์น้ำ
ความสัมพันธ์อันประทับจิตสร้างสิ่งแสนสุข จะหมุนเวียนผ่านจะหมุนไปไร้สุดปลายทาง

หากแม้โค่นต้นไม้ลงก่อนอาจจะไม่รู้เลยว่ามันสูงเพียงใด
แหละคงไร้เสียงครวญครางถึงจันทร์ที่สาดส่องบนโน้น
ถึงสีผิวของคนเราจะเป็นอย่างไร โปรดจงร้องพร้อมเสียงกังวานจากหุบเขายิ่งใหญ่
และแต่งเติมสีสันในสายลมให้สดใส สุดดินแดนแม้นแสนจะไกล
อาจได้ครองไว้หมดเพียงแม้จิตใจนั้น งดงามดังสายลมเพียงอย่างเดียว

Again and again and again

You took my dignit , you stole my energy
You bited my neck in a little sec then ate my body

You turn me on and on, Like a porny movie's genre
You jerked my world, I've been nudged and learnt, No time concern it's right or wrong

You made my day to be new
You grooved my loft to fulfill
I hate the way I outta say
You push the button Pause then Play


I miss you damn again
I miss you damn again
I crush on you overwhelm

คำที่ค้ำคอ

อยากให้เธอเข้าใจ หากว่าฉันเป็นอะไรแปลกไป
ก็ไม่ต้องสงสัย แค่อาการหวั่นไหวในบางที

อยากจะขอเวลา กลับไปปรับปรุงให้เป็นเหมือนเก่า
กลับไปจุดเดิมของเรา ตรงคำว่าเพื่อนที่แสนดี

อยากจะหนีอะไร ก็หนีมันไป แต่หัวใจไม่อาจซ่อนเร้น
ก็มันยากจริง ๆ อยากจะหนีความจริง ทุกสิ่งที่ฉันนั้นเป็น


เมื่อเรามีคำว่าเพื่อนมาขีดคั่นกลาง และไม่อาจจะข้ามกำแพงได้พ้น
สิ่งเดียวที่ฉันต้องทำกับความสับสน คือเอาเหตุผลมาหักล้างมัน
นั่นก็คือถ้าฉันมันยังคงฝืน ที่สุดก็คงได้คืนแค่คำว่าช้ำ
เมื่อความเป็นจริง เธอคิดไม่เหมือนกัน คำว่าเพื่อนกัน มันยังคงค้ำคอ

จูบแรก

ในเวลานั้นฉันยังจำได้ บรรยากาศแบบนี้
วันที่เราได้มาเจอกัน นัดพบกันที่นี่
เพลงเปิดคลอ ให้พอเคลิ้มไป ใจมันสั่นสะท้าน
ท่ามกลางหมู่ดาว ลมหนาวพัดผ่าน ไม่มีอะไรดีไปกว่านี้

ในคืนนั้นฉันดังฝันไป ยังหยิกที่แก้มหนึ่งครั้ง
ก็เพราะว่ากลัวเหลือเกินว่ามัน เป็นเพียงจินตนาการ
กลิ่นน้ำหอมนั้นช่างเย้ายวน ชวนให้ใจเคลิบเคลิ้ม
และทั้ง ๆ ที่เธอก็คนเดิม แต่คืนนั้นเธอช่างงดงาม

คิดเสียว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น

A1 ความผิดมันมีเรื่องเดียว ที่ฉันเป็นคนก่อมัน
คือการเป็นคนที่สาน ต่อความสัมพันธ์ของเรา

A2 เจ็บตัวมันไม่เท่าไร แต่เจ็บใจมันเหลือดี
เจ็บช้ำกันมาเต็มที อย่ามีอีกเลยสองเรา

H อยากจะหมุน... ย้อนกลับไปในวันนั้น
แค่วินาทีสั้น ๆ แค่ความคิดเพียงวูบเดียว
อยากขอ ลบล้างมันไปให้หาย ไม่ต้องเหลือแม้เพียงเสี้ยว ของความรัก...
แล้วคิดเสียว่ามัน ไม่เคยเกิดขึ้นเลย...

A3 หากย้อนเวลากลับไป แก้ไขได้ตามต้องการ
สิ่งแรกที่ฉันจะทำ คือไม่ต้องรู้จักกัน

H อยากจะหมุน... ย้อนกลับไปในวันนั้น
แค่วินาทีสั้น ๆ แค่ความคิดเพียงวูบเดียว
อยากขอ ลบล้างมันไปให้หาย ไม่ต้องเหลือแม้เพียงเสี้ยว ของความรัก...
แล้วคิดเสียว่ามัน ไม่เคยเกิดขึ้นเลย...

ให้คิดเสียว่าเรา ไม่เคยได้รักกันเลย...

จบกันด้วยดี ก็เจ็บอยู่ดี

แม้จบกันไปด้วยดี ก็ยังเจ็บในใจอยู่ดี
ความรู้สึกแบบนี้ ใครไม่เจอคงไม่เข้าใจ

อยู่กันมาตั้งนาน เคยผ่านอะไรมากมาย
จวบจนวันสุดท้าย ที่ต้องยอมทำความเข้าใจ

หากแม้...ฝืนทนเป็นคนกล้ำกลืนอะไรข้างใน
ไม่ช้า...สักวันก็คงจบลง โดยไม่เหลืออะไร
วันนี้...สองเราจึงควรจากกัน ด้วยความเข้าใจ
อย่างน้อย...เมื่อเราได้มองย้อนมา ก็จะรู้รักเราเคยมีค่า...แค่ไหน

จบกันไปด้วยดี บอกให้เธอเจอคนที่ดี
แต่ในใจฉันนี้ มันยังอยากจะเป็นคนนั้น

แต่ความจริงที่รู้ เมื่อมันไม่เป็นอย่างฝัน
ต้องยอมให้เราจากกัน เจ็บแต่ฉันก็พอเข้าใจ

หากแม้...ฝืนทนเป็นคนกล้ำกลืนอะไรข้างใน
ไม่ช้า...สักวันก็คงจบลง โดยไม่เหลืออะไร
วันนี้...สองเราจึงควรจากกัน ด้วยความเข้าใจ
อย่างน้อย...เมื่อเราได้มองย้อนมา ก็จะรู้รักเราเคยมีค่า...แค่ไหน

หวังเพียงแค่บางเวลา เธอนั้นจะมองย้อนมา...ด้วยความสุขใจ

อกซ้ายแนบอกขวา

A1 วันที่อ่อนล้าและเหนื่อยใจ
อยากจะหลีกหนีความวุ่นวาย
มองไปทางไหนก็มี แต่ความสับสนมากมาย

A2 ยังมีคนนี้ที่ไม่ไกล
ยังอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน
จะขอเป็นตัวแทน แบ่งความทุกข์เธอนั้นให้หายไป

ขอเพียง...

H ให้อกข้างซ้ายของเธอ แนบอกข้างขวาของฉัน
แล้วข้อความในใจ จะส่งผ่านไปถึงกัน
ให้แก้มบาง ๆ ของเธอ มาชิดกับไหล่ ของฉัน
(ให้ความอ่อนล้าไถ่ถอน เมื่อเรากอดกัน)



A3 แค่เรื่องเล็กน้อยและง่ายดาย
เพียงแต่ต้องใช้ใจสองใจ
ส่งผ่านกันอย่างนี้ ในนาทีที่เรานั้นแนบกาย

ขอเธอ..

H เอาอกข้างซ้ายของเธอ แนบอกข้างขวาของฉัน

แล้วข้อความในใจ จะส่งผ่านไปถึงกัน

ให้แก้มบาง ๆ ของเธอ มาติดกับไหล่ ของฉัน

(ให้ความสุขรายล้อม เมื่อเรากอดกัน)

ให้ความสุขเธอรายล้อม ในอ้อมกอดฉัน

26 March 09

จม

A1ไม่ว่าจะมีใครนินทาว่าฉัน โง่งมและไร้เหตุผลสิ้นดี
ทนอยู่ไปทำไมกับคนไม่ดี มันมีแต่ความทุกข์ใจ

A2จะกี่คนที่คอยมาซักมาถาม จะสักกี่ครั้งที่เขาพูดกัน
บอกว่าเธอมีใครนอกไปจากฉัน ไม่รู้ฉันทนได้ไง

Bบอกเลยว่าฉันไม่รู้ บอกเลยว่าไม่สนใจ
ที่ฉันรู้ก็คือ ฉันรักแล้วไม่เดือดร้อนใคร

Hให้ฉันไม่รู้อะไรซะเลย ก็ยังดีกว่าช้ำเพราะรู้ทุกอย่าง
หากว่าการที่เป็นคนฉลาด แล้วมันต้องเจ็บใจ
ปล่อยให้ฉันโง่งมจมในความรัก ฉันไม่ใช้สมองมากกว่าหัวใจ
มันคงดีถ้าฉันจะของมงาย แล้วไม่ต้องเสียใจก็พอ

A3มีบางอย่างที่เราสมควรจะรู้ หากมันทำให้ใจของเรากระจ่าง
แต่สื่งเดียวที่ไม่ขอให้ตาสว่าง ฉันยินดีหลงทางถ้าได้เคียงข้างเธอ

Bบอกเลยว่าฉันไม่รู้ บอกเลยว่าไม่สนใจ
ที่ฉันรู้ก็คือ ฉันรักแล้วไม่เดือดร้อนใคร

Hให้ฉันไม่รู้อะไรซะเลย ก็ยังดีกว่าช้ำเพราะรู้ทุกอย่าง
หากว่าการที่เป็นคนฉลาด แล้วมันต้องเจ็บใจ
ปล่อยให้ฉันโง่งมจมในความรัก ฉันไม่ใช้สมองมากกว่าหัวใจ
มันคงดีถ้าฉันจะของมงาย แล้วไม่ต้องเสียใจก็พอ




2549

อย่างเคย

ทุก ๆ ครั้งที่ตื่นเช้า ไม่อยากจะลืมตาขึ้นมา
ทั้งที่รู้ว่าได้เวลา ต้องเริ่มต้นชีวิตของวันใหม่
เมื่อภาพเขาก็ยังชัด ชัดเจน ไม่อาจจะหายไป ฉันไม่เคยจะลืม

เดินไปตามถนนเจอผู้คนมากมาย ไม่สน
เพราะว่าทั้งสมองมันยังคิดวกวน แค่ใครคนหนึ่ง
เพราะว่าเราก็เคยรัก และเราก็เคยซึ้ง
จะให้ฉันลืมได้อย่างไร

เธอ เธอจากฉันไป ฉัน ก็ได้แต่เสียใจ

มันควรจะเข้าใจว่ามันจบลงแล้ว
ก็ในเมื่อเขาไป เราควรจะลืมได้แล้ว
ก็ได้แต่ซ่อนตัวเองในห้องเก่า
มองดูภาพเขาที่จากไป
หยิบเอาข้อความที่เคยได้รับ
เปิดอ่านอย่างซ้ำมาซ้ำไป
และก็มาช้ำหัวใจ ลงท้ายก็เสียน้ำตาอย่างเคย


จนถึงค่ำคืนที่สุดเหงา มันควรจะเข้านอน ซักที
แต่ที่ย้ำอยู่ทุกนาที ก็มีแต่เรื่องเขาข้างในใจ
ไม่ว่าลบสักกี่ครั้ง ก็ยัง ไม่อาจจะหายไป ภาพเธอยังหลอกหลอน


เธอ เธอจากฉันไป ฉัน ก็ได้แต่เสียใจ

มันควรจะเข้าใจว่ามันจบลงแล้ว
ก็ในเมื่อเขาไป เราควรจะลืมได้แล้ว
ก็ได้แต่ซ่อนตัวเองในห้องเก่า
มองดูภาพเขาที่จากไป
หยิบเอาข้อความที่เคยได้รับ
เปิดอ่านอย่างซ้ำมาซ้ำไป
และก็มาช้ำหัวใจ ลงท้ายก็เสียน้ำตาอย่างเคย

ก็เป็นอย่างนี้ เหมือนเคย


ประมาณปี46 นานมาก...

รู้...แต่ทำไม่ได้

A1 ฉันรู้ว่ารักคือความเข้าใจ อะไรที่เป็นฉัน
อะไรเป็นเธอนั้น รับรู้และยอมเปิดใจ

A2 ฉันรู้ว่ารักใช่การครอบครอง จับจองและกักขัง
ไม่ดึงไม่เหนี่ยวรั้ง แค่เดินร่วมทางเคียงข้างกัน

B ฉันเข้าใจ ในบทนิยามต่าง ๆ ที่พูดกัน
เพียงแต่รู้เท่านั้น ในความหมายเหล่านั้น แต่ฉันทำไม่ได้

H รู้ ก็รู้ว่ารักคือความสวยงาม และอยู่ กับมันด้วยความเข้าใจ
แต่แค่รู้ สุดท้ายแล้วมันไม่ช่วยอะไร เมื่อเราทำไม่ได้
เปลี่ยนตัวเองไม่ได้ คงต้องปล่อยมันไป และต้องจบกันไป
ทั้ง ๆ ที่รู้ดี...

A3 ฉันรู้ว่ารักคือการให้ไป โดยไม่ได้คาดหวัง
ไม่ต้องตั้งคำถาม หรือว่าต้องมีเงื่อนไขใด

A4 ฉันรู้ว่ารักคือการไว้ใจ เชื่อในกันและกัน
มั่นคงและผูกพัน และพร้อมเผชิญปัญหาใด

B ,H

อย่างน้อยเราก็มองฟ้าเวลาเดียวกัน

อย่างน้อย...เราก็มองฟ้า เวลาเดียวกัน
ตราบแสง ดาวนับล้านพัน พร่างพราวแวววาวอย่างสวยงาม
และแม้ เธอจะจากไป อยู่ที่ใดก็ตาม
เมื่อถึง เวลาที่ยาม ตกกลางคืน เธอจงมองออกไป


ท้องฟ้ามีดวงดาว ให้เราแหงนมอง
และแม้ว่าเราจะมองไปไม่พบกัน
แต่ในค่ำคืนอันเหน็บหนาว ใต้เงาของพระจันทร์
ในคืนเหงา เราจะมองดาว พร้อม ๆ กัน...


และแม้ เราไม่ได้พบ ก็ยังคิดถึง
ที่ฉัน เคยมีช่วงนึง ได้เคยมีเธอผ่านเข้ามา
จะเพราะ เหตุและผลใด ที่ทำเราไกลห่างลับตา
แต่สอง เราจะพร้อมมอง ไปบนฟ้า ในเวลาอ่อนไหว


ท้องฟ้ามีดวงดาว ให้เราแหงนมอง
และแม้ว่าเราจะมองไปไม่พบกัน
แต่ในค่ำคืนอันเหน็บหนาว ใต้เงาของพระจันทร์
ในคืนเหงา เราจะมองดาว พร้อม ๆ กัน...


และอย่างน้อย เราก็มีฟ้า...ฟ้าเดียวกัน

1 ต.ค. 46

ขอเป็นต่อไปอย่างนี้

A1ตั้งแต่วันที่พบกัน
ตั้งแต่วันที่พบเธอ
ฉันรู้เสมอว่าเธอไม่เคยสนใจ
เธอก็มองแค่เพื่อนกัน แต่กับฉันมันคิดไกล
มันฝันอะไรไกลเกินจะถอนตัว

A2หากว่าเธอจะสนใจ ว่าทำไมฉันดูแปลก
เปลี่ยนไปเมื่อครั้งที่เราพบกัน
แต่ว่าเธอไม่รู้เลย เธอไม่เคยสงสัยมัน
ก็รู้ว่าฉัน ไม่เคยอยู่ในสายตา


Hแต่จะเป็นอย่างไรก็ตาม
ก็จะเป็นต่อไปอย่างนี้
ถึงแม้ว่าทำได้ดีที่สุดแค่ฝันไป
แต่ก็ยังได้พบเธอ
ยังได้แอบละเมอและเพ้อไป
ได้แอบรักไกล ๆ เป็นคนใกล้ ๆ ของเธอ

A3แต่ถ้าเธอเอ่ยถามกัน หากว่าเธอพอรู้ตัว
ฉันคงจะกลัวไม่กล้าเผยใจ
จะให้บอกว่ารักเธอ มันจะบอกได้ยังไง
ถ้าผลสุดท้าย กลับกลายเป็นเธอหมางเมิน..


Hแต่จะเป็นอะไรก็ตาม
ก็จะเป็นต่อไปอย่างนี้
ถึงแม้ว่าทำได้ดีที่สุดแค่ฝันไป
แต่ก็ยังได้พบเธอ
ยังได้แอบละเมอและเพ้อไป
ได้แอบรักไกล ๆ เป็นคนใกล้ ๆ ของเธอ

แอบรักไกล ๆ เป็นคนใกล้ ๆ ของเธอ...



14.05.05

ไม่ใช่คนอื่นไกล

เราก็เป็นเพื่อนกัน คบกันมาตั้งนาน ฉันเรียกเธอนั้นได้ว่าเป็นคนรู้ใจ
แล้วพอมาวันนี้ กลับเป็นฉันเองที่มันเปลี่ยนไป
ความสัมพันธ์หวั่นไหวไม่แน่นอน

เธอก็อาจแปลกใจทำไมฉันเองไม่เป็นเหมือนก่อน
ในสายตาสะท้อน ว่าไม่เหมือนเพื่อนวันวาน
ฉันก็ได้แต่ยิ้มและบอกไม่มีอะไรทั้งนั้น
แต่ความจริงในใจ มันหวั่นไหว

เมื่อคนที่ฉันรัก ก็เห็นกันอยู่ ไม่ใช่คนอื่นไกล ต้องเก็บเอาไว้ ไม่กล้าแสดงให้รู้ตัว
เมื่อคนที่ฉันรัก รักมากที่สุด พอ ๆ กับใจที่กลัว ว่าสักวันถ้าฉันบอก
เปิดเผยที่ซ่อนเอาไว้ มันอาจต้องเสียเธอ...

นับตั้งแต่วันนี้ ฉันคงต้องขอตัวก่อน ให้ฉันกลับไปย้อน กลับไปคิดให้เหมือนเดิม
เธอก็อย่าเปลี่ยนไป ถ้าบางทีที่ฉันเผลอ ก็แค่เพื่อนคนนึงที่ลืมตัว


เมื่อคนที่ฉันรัก ก็เห็นกันอยู่ ไม่ใช่คนอื่นไกล ต้องเก็บเอาไว้ ไม่กล้าแสดงให้รู้ตัว
เมื่อคนที่ฉันรัก รักมากที่สุด พอ ๆ กับใจที่กลัว ว่าสักวันถ้าฉันบอกเปิดเผยที่ซ่อนเอาไว้ มันอาจต้องเสียเธอ...


2546

เท่าไหร่ เท่านั้น

ฉันไม่รู้ว่าตลอดกาล มันนานเท่าไหร่

และไม่รู้ว่าตลอดไป มันคือกี่ปี

ที่ฉันรู้ฉันมั่นใจ ว่าในวันนี้

คือฉันรักทั้งหัวใจ ทั้งหมดที่มี



ฉันไม่สามารถจะวัด ว่ารักเท่าไหร่

แต่ว่าฉันนั้นมั่นใจ ว่าให้เธอเท่านั้น

ฉันไม่รู้ว่ารักเรา จะยาวหรือสั้น

แต่วันนี้ขอยืนยัน จะทำมันให้ดี

อย่าคาดเดา..อะไรที่ไม่เห็น
มันอาจไม่ได้เป็น ไปตามที่คิดได้
ก็คงไม่แน่นอน...อะไรก็ไขว้เขว
ไม่อาจคาดคะเน จะวัดกันอย่างไร

ไม่ใช่แค่รับฟัง บางคำที่บอกไป
มันอาจจะเชื่อไม่ได้ อย่างไรจึงจะรู้
ให้ดูที่ฉันทำ แทนคำพูดเป็นล้าน
ที่บอกจะรักแสนนาน ให้เธอจงเฝ้าดู









...

ฉันไม่รู้ว่าความคิด ใครเขาเป็นเช่นไร
แต่ฉันรู้ข้างใน หัวใจที่ฉันคิด
ฉันไม่รู้ว่าสุดท้าย จะถูกหรือว่าผิด
แต่ให้รู้ทั้งชีวิต จะคิดมีแค่เธอ

ข้อความจากมือที่สอง

A1 คนนี้ใช่ไหม ตัวละครสำคัญ

ที่มันเป็นตัวการ ให้ฉันและเขาแตกร้าว

คนเขามีเจ้าของ ก็ยังจ้องจะเอา

เคยถามตัวเองรึเปล่า รู้สึกดีไหม



A2 ถ้าไม่เคยละอาย ที่ทำให้ใครร้าวราน

ก็จงกลัวบาปกรรม สักวันเธอต้องชดใช้

เราก็อยู่ของเราดี ๆ ฉันเคยทำเธอตอนไหน

กลับไปเถอะไป ไปอยู่ในที่ของเธอ



H หรือกลัวคนอื่นไม่รู้หรือไง

ว่าไม่มีใครเอา

มีสำนึกบ้างหรือเปล่าที่ทำแบบนี้

ส่องกระจกทุกเช้าทุกวัน

ขอเธอจำมันให้ดี ๆ

ว่าคนที่ไร้ศักดิ์ศรี นั้นยืนตรงหน้าเธอ



A3 นรกขุมไหน จุดหมายที่เธอเลือกลง

หากเธอยังคง อยู่ด้วยการแย่งยื้อ

มือฉันและเขาจับกัน ก็มีกันเพียงสองมือ

ไม่ด้านไปหรือ เป็นมือที่สามเข้ามา



จิตใต้สำนึก เธอมีปัญหาหรือไง

จึงไม่มียางอาย กับการกระทำต่ำช้า

ทำให้ความรักคนต้องพัง ฉันทนจนถึงเวลา

ต้องตาต่อตา ถึงคราวต้องมาตักเตือน



H หรือกลัวคนอื่นไม่รู้หรือไง
ว่าไม่มีใครเอา
มีสำนึกบ้างหรือเปล่าที่ทำแบบนี้
ส่องกระจกทุกเช้าทุกวัน
ขอเธอจำมันให้ดี ๆ
ว่าคนที่ไร้ศักดิ์ศรี นั้นยืนตรงหน้าเธอ







12.08.08

ไม่ได้มีแรงบันดาลใจจากละครเมียหลวงนะ แต่งไว้ก่อนแล้ว ฮ่าๆๆๆ

ไหน?

มีเพียงความเหงา เข้ามากร้ำกราย

มันคือความโหดร้าย ที่แสนทรมาน

มันเป็นลมหนาว ที่มันพัดผ่าน

จนใจเราสะท้าน ไม่มีทางจางหาย

เหม่อมองฟ้า..ไกลสุดตา

อยากจะขอมีใครมาอยู่กับฉัน

ให้ได้เอนหลัง ซบ เคียงข้างกัน

มันจะมีวันเป็นได้จริงไหม

ยิ่งเราไขว่คว้า หาใครสักคน

เมื่อไม่เจอมันเลยต้องจนใจ

ก็ไหนใครบอกฉันว่ารักล่องลอยในอากาศ

แต่ว่าฉันไม่อาจหาเจอ ทั้งที่หายใจ...

เกินจุดเยือกแข็ง ไม่อาจต้านทาน

จะมีใครยับยั้ง ที่คุมขังหัวใจ

ฤดูที่แห้งแล้ง เมื่อไรจะพ้นผ่าน

จิตใจที่อ้างว้าง จะเยียวยาได้ไหม

เหม่อมองฟ้า..ไกลสุดตา
อยากจะขอมีใครมาอยู่กับฉัน
ให้ได้เอนหลัง ซบ เคียงข้างกัน
มันจะมีวันเป็นได้จริงไหม
ยิ่งเราไขว่คว้า หาใครสักคน
เมื่อไม่เจอมันเลยต้องจนใจ
ก็ไหนใครบอกฉันว่ารักล่องลอยในอากาศ
แต่ว่าฉันไม่อาจหาเจอ ทั้งที่หายใจ...

เปลี่ยนจากร้อน ฝน จนเป็นหนาว

แต่ว่าทุกคราวเรายังคงเดียวดาย

ได้ยินแต่เพียง เสียงสะท้อนในใจ

ว่าทำไมยังหาใครไม่เจอ

อยากจะเพียงขอ แค่ใครสักคน

มาช่วยฉันเติม เต็มใจที่พร่าเบลอ

ไม่รู้หรอกเราจะเจอคนนั้นได้เมื่อไหร่

หรือต้องรอต่อให้ฉันตาย ก็คงไม่เจอ...

หากฉันไม่มีเธอ (If I ain't got you)

A Womans Worth - Alicia Keys


บางคนต้องการ ที่จะโชคดี ขอแค่ได้มีสิ่งที่ครบครัน
บางคนดิ้นรน อยากเป็นดังหวัง... ต้องการพลังอำนาจเหนือผู้ใด

ฉัน ก็เคยขอ ก็เหมือนหลาย ๆ คน ดิ้นรน ต้องการสิ่งดี ๆ
จน ในวันนึง ฉันรู้ว่าที่มี ไม่มี อะไรที่จริงแท้

บางคนนั้นเฝ้าเรียกร้อง ต้องการขอ ไม่เคยเพียงพอ
แต่ฉันขอเธอเท่านั้นพอ แค่สองเราเท่านั้น(ก็)พอ
บางคนนั้นพร่ำร่ำร้อง เพื่อชีวิต ที่มีเพรียบพร้อม
แต่กับฉันแล้วนั่นมันจอมปลอม หากขาดเธอให้รัก


บางคนต้องการ ที่จะสวยงาม หวังว่าเวลาจะไม่พรากไป
ต้องมีคำหวาน เพื่อแทนคำสัญญาในรักของหัวใจ หรือเป็นดอกไม้นับร้อยให้รู้ว่ารักจริง


แม้ เป็นเจ้าของ โลกนี้ได้ทั้งใบ ก็ยัง ข้องใจ เรื่อยมา
เพราะ มันไม่มี สักคนที่รู้ใจ เข้าใจ ให้เราพึ่งพา


บางคนนั้นเฝ้าเรียกร้อง ต้องการขอ ไม่เคยเพียงพอ
แต่ฉันขอเธอเท่านั้นพอ แค่สองเราเท่านั้น(ก็)พอ
บางคนนั้นพร่ำร่ำร้อง เพื่อชีวิต ที่มีเพรียบพร้อม
กับฉันแล้วนั่นมันจอมปลอม หากขาดเธอให้รัก

รักลับ

A1 ก็รู้ว่าความลับ เราคงต้องปิดไว้
ไม่ควรเผยถึงความในใจออกไปให้ใครได้รู้

A2 แต่นี่มันความรัก อัดแน่นจนมันจะล้น
ก็จะทำเช่นไร เมื่อเรามันคนที่ทำได้เพียงเฝ้าดู

B ทุก ๆ อย่างต้องปกต้องปิดไว้ ไม่อาจจะบอกเธอไป

ความรักลับ ๆ ของคนใกล้ ที่อยู่ไปอย่างกดดัน

H ถึงจะห่างกันแค่ไม่กี่เซ็นฯ แต่ตัวเองต้องทนกล้ำกลืน
ก็กลัวบอกไปแล้วเธอจะคืน ทุกคำที่ฉันเอ่ย

อาจจะดูว่าเราอยู่ไม่ไกล แต่ความจริงแล้วมันไม่ใช่เลย

ฉันเป็นแค่คนคุ้นเคย ที่ต้องเก็บความลับไม่กล้าเอ่ย

ความในใจของคนใกล้ตัว แต่มันช่างไกลหัวใจ

Wo Ho Wo ....


A3 ช่างยากที่ความรัก ต้องซ่อนเป็นความลับ
อยากจะย้อนเวลาให้เรานั้นกลับไปเป็นเพื่อนคนเดิม

A4 เป็นเพราะเราผูกพัน หรือฉันมันอ่อนไหว
ที่ไม่เคยควบคุมจนมันเผลอใจ ให้คิดมากเกิน

B ทุก ๆ อย่างต้องปกต้องปิดไว้ ไม่อาจจะบอกเธอไป
ความรักลับ ๆ ของคนใกล้ ที่อยู่ไปอย่างกดดัน

H อยากจะทำเหมือนใจอยากให้เป็น แต่ตัวเองต้องทนกล้ำกลืน

ก็กลัวบอกไปแล้วเธอจะคืน ทุกคำที่ฉันเอ่ย
อาจจะดูว่าเราอยู่ไม่ไกล แต่ความจริงแล้วมันไม่ใช่เลย
ฉันเป็นแค่คนคุ้นเคย ที่ต้องเก็บความลับไม่กล้าเอ่ย
ความในใจของคนใกล้ตัว แต่มันช่างไกลหัวใจ

Wo Ho Wo ....

รักษาไม่ได้

อยากบอกว่าฉันเสียใจ ยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดนี้
กับการที่ฉันเสียคน หนึ่งคนที่ช่างแสนดี

เมื่อตอนที่ฉันมีเธอ ไม่อยากจะเจอคอยจะหนี
ไม่เคยมองเห็นความดี รู้สึกทุกทีว่าเธอน่ารำคาญ

และฉัน คงทำได้เพียงแค่เศร้า
และเฝ้าคิดถึงอดีตที่ผ่านมานั้น
อยากขอ ให้เธอกลับมาหากัน
แต่ฉันรู้ว่าคงไม่มีวัน เพราะฉันมันไม่มีค่าที่จะคู่ควร...

และเป็นที่ฉันโง่เอง ที่ทำตัวเองให้หลุดหาย
จากคนที่แสนสำคัญ และไม่มีวันจะทดแทนใจ

มีใครที่ได้คบเธอ ก็คงได้เจอความสุขล้น
อย่าทำเป็นเฉยละเลย เหมือนฉันที่เคยทำถึงต้องทุกข์ทน

และฉัน คงทำได้เพียงแค่เศร้า
และเฝ้าคิดถึงอดีตที่ผ่านมานั้น
อยากขอ ให้เธอกลับมาหากัน
แต่ฉันรู้ว่าคงไม่มีวัน เพราะฉันมันไม่มีค่าที่จะคู่ควร...


ที่ใครบอกของสำคัญ ต้องสูญเสียมันจึงจะเห็น
และมันคือฉันนั่นเอง เจอะกับตัวเองถึงได้คิดเป็น

ว่าคนที่รักทั้งใจ นั้นอยู่ไม่ไกลแค่เอื้อมคว้า
แต่ไม่เคยยื่นมือมา จนเธอลับตาเพิ่งจะคว้าไขว่

ยังไงก็คงไม่พบ ยังไงก็คงหมดหวัง
เมื่อคนที่ทำมันพัง นั่นคือตัวเองจะไปโทษใคร
ที่สุดที่เราต้องเสีย ที่สุดที่เคยใฝ่หา
คือคนแค่ปลายหางตา แต่รักษาไว้ไม่ได้

และฉัน คงทำได้เพียงแค่เศร้าและเฝ้าคิดถึงอดีตที่ผ่านมานั้นอยากขอ ให้เธอกลับมาหากันแต่ฉันรู้ว่าคงไม่มีวัน เพราะฉันมันไม่มีค่าที่จะคู่ควร...

และเธอก็ควรได้เจอคนที่คู่ควร...

เกลียด

ฉัน เกลียดเธอ ที่ทำให้รักแล้วทิ้งไป

ฉัน เกลียดใคร คนนั้นที่เธอเลือกกัน

ฉัน เกลียดความจริง สิ่งที่เกินรับมัน

ฉัน เกลียดทุกคืนวัน ที่ฉันต้องจำต้องเจอ

แต่มีสิ่งที่หนึ่งที่ฉัน เกลียดมันจนทนไม่ไหว

มันเป็นสิ่งเดียวที่ฉัน ไม่สามารถให้อภัย...

เกลียด เกลียดที่หัวใจมันเอาแต่คอยเพ้อ

เกลียด เกลียดที่ภาพเธอ จะทำยังไงก็ลืมไม่ลง

เกลียด เกลียดที่ฉันเองยังรอ ยังฝัน และยังลุ่มหลง

เกลียด เกลียดที่รักยังมั่นคงอยู่อย่างนี้ ไม่รู้ทำไม...

ฉัน เกลียดตัวเอง ที่มันอ่อนแอซะเหลือเกิน

ฉัน ต้องเผชิญ กับความทรงจำหวั่นไหว

ฉัน อยากเป็นเธอ ให้ได้สักครึ่งของหัวใจ

ฉัน คงลืมใคร ง่ายดายอย่างเธอนั้นทำ...

แต่มีสิ่งที่หนึ่งที่ฉัน เกลียดมันจนทนไม่ไหว
มันเป็นสิ่งเดียวที่ฉัน ไม่สามารถให้อภัย...

เกลียด เกลียดที่หัวใจมันเอาแต่คอยเพ้อ
เกลียด เกลียดที่ภาพเธอ จะทำยังไงก็ลืมไม่ลง
เกลียด เกลียดที่ฉันเองยังรอ ยังฝัน และยังลุ่มหลง
เกลียด เกลียดที่รักยังมั่นคงอยู่อย่างนี้ ไม่รู้ทำไม...

ไม่รู้เมื่อไรจะลืม...

ขอโทษ

ฉันหวังเอาไว้ว่ามันจะดี
ยอมทุ่มเทไปหมดที่มี
จนวันนี้เพิ่งรู้ว่ามันมากไป

ฉันเสียใจที่เคยโกรธเธอ
ทุก ๆ ครั้งที่เราเจอะเจอ
ที่เป็นเสมอคือคอยทำตัวน้อยใจ

เพราะว่าต้องการ อยากให้เธอให้ฉัน
เท่ากับที่ฉันทำ ฉันมันคงคาดหวังมันมากไป

อยากบอกเธอ เสียใจจริง ๆ ที่มันเป็นแบบนี้
ทั้ง ๆ ที่รู้มากเกินพอดี เรามันคิดมากไป
อยากวอนเธอ ช่วยเป็นเหมือนเก่า อภัยฉันได้ไหม
ต่อแต่นี้ไป ตั้งแต่นี้ไป จะทำให้มันพอดี

ฉันรู้ว่าเธอยังคงโกรธฉัน
คงมีวันที่เบื่อหน้ากัน
คงรำคาญที่เป็นอย่างนี้

รู้ไหมว่าฉันก็เบื่อเหมือนกัน
อยากเปลี่ยนแปลงตัวเองซักวัน
ฉันก็รำคาญที่ฉันเป็นแบบนี้


ทำอย่างไร ให้เธอหายโกรธ ยอมยกโทษให้ฉัน
อยากจะขอกัน และจะให้กัน ด้วยรักที่มันพอดี


18 DEC 08 T_T

คนอกหักทั่วไป

A1 อยู่ในรถ เปิดวิทยุ หรือซีดีอะไร
ฟังเพลงไหน ช้ำ ๆ เหงา ๆ ก็ทำเอาเศร้าจับใจ

A2 ไปดูหนัง ให้หายคิดถึง เพื่อเป็นที่พึ่งทางใจ
ก็ไม่พ้น ทนดูไม่ไหว เมื่อต้องดูมันโดยลำพัง

B แม้อาหารที่ทานประจำ ฝืนสักคำยังไม่ไหว
ไม่เคยนับว่าคืนที่เท่าไหร่ ที่นอนหลับไป พร้อมกับน้ำตา


H มันเสียการทรงตัว และหัวใจยังไม่ชิน
เรื่องร้ายกลายเป็นเรื่องจริง มันยิ้มไม่ง่ายดั่งใจ
เมื่อเสียใครสักคน ที่เป็นคนที่รักทั้งหัวใจ
แต่เสียแล้วก็เสียไป ฉันคงต้องทนให้ไหว
ใจหนอใจได้แต่ยอมจำนน เป็นคนอกหักทั่วไป


A3 เฝ้าครุ่นคิด ถึงเรื่องซ้ำ ๆ ว่าฉันทำอะไร
และทำไม เรื่องเธอกับฉัน มันดูสั้นเกินไป

A4 ได้แต่ถาม ทั้ง ๆ ที่รู้ ว่ามันไม่ได้อะไร
เมื่อตัวฉัน ก็เท่าที่รู้ คือคนอกหักทั่วไป

B ภาพสะท้อนที่กระจกเงา คือฉันคนเดิมใช่ไหม
แต่สิ่งที่เห็นว่ามันหายไป ก็คือจิตใจ มันไม่มีชิ้นดี


H มันเสียการทรงตัว และหัวใจยังไม่ชิน
เรื่องร้ายกลายเป็นเรื่องจริง มันยิ้มไม่ง่ายดั่งใจ
แค่เสียใครสักคน แต่เป็นคนที่รักทั้งหัวใจ
แต่เสียแล้วก็เสียไป ฉันคงต้องทนให้ไหว
ใจหนอใจได้แต่ยอมจำนน...

H เป็นคนที่เสียการทรงตัว และหัวใจยังไม่ชิน
(กับ)เรื่องร้าย(ที่)กลายเป็นเรื่องจริง ฝืนยิ้มไม่ง่ายดั่งใจ
แค่เสียใครสักคน แต่เป็นคนที่รักทั้งหัวใจ
แต่เสียแล้วก็เสียไป ฉันคงต้องทนให้ไหว
ใจหนอใจได้แต่ยอมจำนน เป็นคนอกหักทั่วไป